Barącz Roman (1856–1930), profesor chirurgji. Urodzony we Lwowie 8 VIII 1856 r., brat Erazma, ukończył tu szkoły średnie, dyplom doktora wszech nauk lek. uzyskał w Krakowie 19 VI 1881 r. Poświęciwszy się chirurgji, odbywał studja specjalne i praktykę kolejno: w klinice chirurgicznej U. J., w szpitalu św. Tomasza w Londynie (1881), w szpitalu powszechnym we Lwowie (jako sekundarjusz oddziału chir., 1882–1884), w klinice Billrotha w Wiedniu (zimą 1884/5), poczem w r. 1885 osiadł na stałe w swem mieście rodzinnem i rozpoczął tu praktykę prywatną. Po założeniu Polikliniki powszechnej (1886) został kierownikiem jej oddziału (ambulatorium) chirurgicznego, po otwarciu zaś we Lwowie uniwersyteckiej kliniki chirurgicznej (1897) habilitował się i otrzymał »veniam legendi« jako docent chirurgji (1897), następnie mianowany profesorem nadzwyczajnym (1906). Brał czynny udział w ruchu naukowym towarzystw lekarskich, uczestniczył w zjazdach. Ulubionym tematem jego badań i referatów była promienica ludzka (Actinomycosis), o której wygłosił odczyt także w Tow. chirurgów w Chicago (1 XII 1902) w czasie podróży naukowej do Stanów Zjednoczonych. Zmarł we Lwowie 29 VIII 1930.

Kronika uniwersytetu lwowsk., I 138, 183–186, II 348, 422 (tamże wykaz prac B.); Fischer, Biograph. Lexikon d. Aerzte, I 67, II 1739; Schramm H., Ś. p. prof. dr Roman Barącz (wspom. pośmiert.), »Pol. Gaz. Lek.« 1930, 826; Dokumenty osobiste, pozostałe w przechowaniu rodziny B.

Witold Ziembicki